1. Pensje dostaję stałą miesięcznie niezależnie od tego ilu pacjentów przyjmuję, w innych krajach dostaje się wynagrodzenie prowizyjne w zależności od wykonywanych procedur i ilości przyjętych pacjentów.
2. Pracuję 8 godzin dziennie przyjmując około 10-12 pacjentów, w innych krajach podobno nawet do 30.
3. Komfort pracy: Szwecja stawia na ergonomię pracy i środowiska otaczającego stomatologa w pracy, praca z pielęgniarką i higienistką, w innych krajach jest podobno różnie, trafiając w jakieś małe miejsce, zdarza się, że trzeba pracować samemu.
4. Materiały stosowane w leczeniu. Szwecja to tylko i wyłącznie kompozyty.
5. Szwedzkie zaplecze socjalne dla rodziny, np. opieka nad dziećmi, czego w innych krajach państwo nie zapewnia.
6. Język nie jest wcale taki straszny jak się wydaje; wszyscy kursanci Wam to powiedzą; mając podstawy innego obcego języka, angielskiego lub niemieckiego, można się nauczyć.

Tygodniowy czas pracy to 40 godzin. W ramach godzin pracy ma się prawo do tzw. friskvard, czyli 1 godziny wolnego czasu w tygodniu na aktywność fizyczna. Bardzo częste są również dwie 15 minutowe przerwy na kawę dziennie tzw. fika.

Przez pierwsze 6 miesięcy standardowe wynagrodzenie brutto to 26 (29-30) tys. koron, z tego na rękę dostaje się około 18 (20-21) tys. koron. Następnie około 35-37 (42) tys. koron. Do tego dochodzi barnbidrag, czyli tzw. zasiłek na dziecko 980 (1050) koron oraz, jeżeli współmałżonek nie pracuje, otrzymuje się tzw. föräldrapenning w wysokości 180 koron dziennie (zależne od indywidualnej sytuacji). Lekarz stomatolog nie ma żadnych dyżurów, czyli nadgodzin się nie bierze i raczej nie można ich brać. Natomiast, jeżeli jest taka potrzeba i zostaje się w pracy dłużej, to czas ten jest zliczany i można go później odebrać w postaci dni wolnych, bądź wynagrodzenia pieniężnego. Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej opłaca pracodawca. Wszystkie materiały, sprzęt, narzędzia, nawet okulary dla stomatologa są opłacane przez pracodawcę.

Liczba dni wolnych od pracy rocznie przedstawia się w następujący sposób: do 39 roku życia 25 dni, 40 - 49 lat - 31 dni, od 50 lat - 32 dni. Do tego dochodzą godziny, które przepracowało się dłużej, w sumie około 7-10 dni.

Lekarz stomatolog współpracuje z higienistką oraz pielęgniarką. Higienistki maja wyższe wykształcenie i maja wyższe kwalifikacje niż pielęgniarki. Pielęgniarki zazwyczaj wykonują badania dzieci między 1- 4 rokiem życia, informują o szczotkowaniu, diecie itp., czyli zajmują się w dużym stopniu profilaktyką. Oprócz tego wraz z higienistkami mogą wykonywać: lakowanie zębów, usuwanie kamienia naddziałowego, wypełnianie ubytków materiałem, wykonywanie znieczuleń, wykonywanie wycisków pod protezy stałe i ruchome, wykonywanie zdjęć rentgenowskich. Personel ten zawsze jest pomocny. W Szwecji określa się to, jako tzw. delegering, czyli zlecenie pracy przez stomatologa personelowi. Po prostu mają bzika na punkcie pracy w zespole i ergonomii pracy.

(dostęp do nowych technik, szkolenia) Każdego roku (co 6 miesięcy) ukazuje się katolog, w którym zawarte są wszystkie kursy odbywające się na terenie Szwecji. Z tego można sobie wybrać kursy według uznania i jechać kiedy się chce. Wszystko wraz z podróżą i noclegami jest sponsorowane przez pracodawcę. Ja na przykład w miesiąc po przyjeździe mam zorganizowane 4 kursy.

W klinice dostaje się lekarza opiekuna, który pokazuje miejsce pracy, działanie fotela, obsługę komputera i programu zawierającego dane pacjentów. Tłumaczy on również wszelkie zawiłości związane z biurokracją. Jest to osoba, która ma pomagać, jeżeli się ją o to poprosi, ale nie kontroluje ona naszych kwalifikacji zawodowych.

Pracodawca pokrywa koszty przeprowadzki do Szwecji. Można otrzymać tzw. flyttbidrag (zasiłek na przeprowadzkę). Jest to między 15 a 25 tysięcy SEK netto. Poza tym ja na przykład po przyjeździe zostałem zasypany żaluzjami, stołkami, lampami, telefonem, które dostałem od moich współpracowników.